zondag 24 november 2013

Naar de dierentuin


Naar de dierentuin spreekt de kinderen heel erg aan. Ze vertellen over de keren dat zij met Opa, Oma, Mama, Papa en met nichtjes en neefjes naar de dierentuin zijn geweest en wat ze hebben gezien. Ik laat het ze lekker vertellen voor we met de les bezig gaan.
Dan zeg ik dat ik ga vertellen wat we met de yogales in de dierentuin gaan doen en vraag of ze daarnaar willen luisteren.

We gaan met de bus. Iedereen zit met zijn benen vooruit op een matje en dan doen we net alsof we de chauffeur zijn van de bus. Het liedje "de wielen van de bus" wordt gezongen terwijl we onze handen naast ons lichaam laten ronddraaien. We houden het stuur vast en gaan rijden. Héél langzaam buigen we naar voren want de bus gaan steeds harder rijden. Dan moeten we iets langzamer rijden ( rechter op gaan zitten ) want er komt een bocht aan. We buigen dan, met het stuur goed in je handen, eerst naar rechts en dan komt er ook nog een bocht naar links. We rijden weer rechtdoor en buigen weer naar voren. Dan zien we een rood stoplicht dus we gaan weer langzaam rijden en stoppen. We wachten tot het groen wordt ( stil zitten en goed opletten ) en rijden nog een stukje met bochten.

Als we bij de dierentuin zijn aangekomen moeten we door de kassa voor een kaartje. Ik vraag twee kinderen of ze kassa willen zijn door de handen omhoog te houden tegen elkaar. Tussen de twee kinderen door lopen we door de kassa. Voor de kinderen die kassa zijn geweest maken we ook nog even een poortje natuurlijk!

In de dierentuin moeten we over de wiebelbrug lopen. Ons matje is de brug en we gaan met onze armen wijd voetje voor voetje over de brug en aan het eind springen we eraf.

Dan gaan we even zitten en vertel ik welke dieren we gaan bezoeken. Dit zijn vandaag de Giraf, Zebra, Olifant, Tijger en de Slang.
We gaan dus eerst naar de Giraf die een hele lange nek heeft maar ook een hele lange tong. Als hij dorst heeft moet hij heel ver bukken dus dat gaan wij ook doen. We zetten onze voeten een stuk uit elkaar en buigen naar voren, we steken onze tong zo ver mogelijk uit en nemen het water in de mond dan gaan we heel langzaam omhoog en houden ons hoofd achterover en zo slikken we het water door, dat door de lange nek zoooo... naar beneden loopt in je buik.
Zo nemen we nog twee slokken en dit gaat heel erg goed!!

Dan vertel ik dat de Zebra héél goed kan horen omdat hij zijn oren kan draaien. Wij doen net of we een Zebra zijn en houden onze handen naast ons hoofd. We laten onze handen naar achter draaien en naar voor, omhoog en omlaag. Zo kan hij alles erg goed horen. Een Zebra kan dus heel goed luisteren. We gaan het ook nog even proberen met onze eigen oren. We pakken ze vast en bewegen ze alle kanten op.

De Olifant heeft een hele grote familie dus ik vraag of de kinderen ook familie hebben. Dan volgt er een kakofonie van verhalen over opa's, oma's, papa's, mama's, zusjes, broertjes, neefjes, nichtjes enz. Dus ze weten allemaal heel goed wat familie is.
De Olifant wil altijd graag bij zijn familie blijven dus ze blijven dicht bij elkaar en dat doen ze soms door elkaars staart vast te houden net als in het liedje 'Olifantje in het bos".
We gaan een staartje maken door een hand tussen onze benen te houden en die naar achter te steken. Zo kan een volgend kindje dat staartje vast houden en die maakt ook weer een staartje. Zo maken we een hele rij en dan gaan we lopen en zingen het liedje. Dit vinden ze allemaal zooooo... leuk!!!

Van de Tijger vertel ik dat hij heel goed kan sluipen door heel voorzichtig en stil te lopen. Ook maakt hij zijn eigen plekje in het bos door tegen bomen te plassen. Andere dieren ruiken dan dat het de bomen van de tijger zijn. We gaan met onze vingers gespreid onze handen op de grond zetten en onze voeten zetten we ook plat neer. Dan sluipen we rond en doen steeds een been omhoog om te kunnen plassen tegen een boom. Het is een prachtig gezicht!!
Dan gaan de tijgers weer op hun matje zitten en vertel ik dat zij ook baby tijgertjes hebben die goed verstopt moeten zitten. Wij kunnen ons ook goed verstoppen maar niet alles tegelijk! We beginnen met onze handen. Als je ze op je rug houdt zie je ze niet, of als je erop gaat zitten, of onder je trui houdt. De kinderen verzinnen van alles om de handen te verstoppen! Zo doen we dat met onze voeten, buik, rug, mond, neus, oren en hoofd. Dit zorgt voor veel plezier!

Als laatste bezoeken we de Slang die ook goed is in verstoppen dus we gaan op onze buik liggen met ons voorhoofd op de grond en onze benen en voeten goed tegen elkaar want dat is onze staart. Een Slang vindt het geluid van een fluit erg mooi dus als hij dat hoort dan komt hij omhoog. Ik heb een fluitje dus als de kinderen dat horen dan mogen ze omhoog komen. Sommige kinderen blijven zo stil liggen dat ze vergeten om omhoog te komen dus we doen dit wel een paar keer achter elkaar omdat ze het erg leuk vonden.

De kinderen mogen dan lekker blijven liggen want ik vertel ze dat we wel met de bus naar huis gaan maar dat ze in de bus lekker mogen uitrusten terwijl ik het verhaal vertel van de Toverfluit uit het boekje Relax Kids. 

De afgelopen twee weken heb ik deze les gegeven en elke keer was het weer een feest om te zien dat de kinderen er zo van genieten.














zondag 10 november 2013

Kleurplaten van hele kleine beestjes.


Deze kleurplaten komen uit het boek van Helen Purperhart. Ik gebruik haar kaartjes tijdens de les zodat de kinderen zien wat de bedoeling van de houding is. De kinderen vinden het heel erg leuk om later het dier te kleuren wat zij het liefste deden.







 Soms vind ik ook leuke Mandala's!



zondag 3 november 2013

Uitspraken van kinderen



Deze week hebben we de les "Het bos" gedaan. In het bos leven ook hele kleine dieren zoals de Sprinkhaan, de Spin, de Kever, de Worm, de Vlinder en de Bij.
Deze les heb ik al eerder beschreven op mijn blog:  http://suryakinderyoga.blogspot.nl/2012/09/in-het-bos-leven-ook-hele-kleine-dieren.html via deze link kunt u er meer over lezen.

De les begin ik altijd met het wakker maken van de benen, voeten en tenen. Een jongetje met humor deed het volgende: Hij legde zijn benen recht en toen ik had gezegd: "laat je tenen maar zwaaien", hield hij ze stil. Ik was verbaasd want hij kon dat héél goed. Ik vroeg dus of hij wilde zwaaien met zijn tenen maar hij bleef naar zijn tenen kijken alsof hij ze niet in de beweging kon krijgen. Toen ik vroeg waarom het niet lukte zei hij: "DE BATTERIJEN ZIJN OP"!!! 
Ik moest natuurlijk heel hard lachen want dit was zo leuk!!!!!!!!!!!
Toen deed ik net alsof ik nieuwe batterijen in zijn voeten deed en toen zwaaide hij wel. Maar........... dat was niet zo handig van mij want daarna wilde iedereen natuurlijk!! Dat heb ik wel gedaan en we hebben er veel lol van gehad.
Daarna heb ik wel verteld dat mensen geen batterijen nodig hebben, gelukkig. Dus volgende keer gaan we weer zelf onze tenen laten bewegen..
Ik ben héél benieuwd wat er volgende keer gebeurd!

Als afsluiting heb ik een verhaal van Jip en Janneke gelezen. Het ging over De Bij. Die had Jip in zijn vinger geprikt en Jips vader had daar een lapje met azijn omheen gedaan.
Na het verhaal zei een meisje dat ze haar duim voelde prikken. Net zoals bij Jip.
Ze had zich dus héél goed ingeleefd in het verhaal. Zo leuk om te horen want dat betekent toch dat ze zich goed kan afsluiten van alles wat om haar heen gebeurd.

Met veel plezier heb ik deze les gegeven en de kinderen waren ook weer erg enthousiast. 

Bij een gezin heb ik deze les ook gegeven en daar waren twee kinderen op bezoek die uit Engeland kwamen. Omdat hun moeder Nederlands is spraken ze redelijk Nederlands. Op school kregen zij ook Yoga dus het was hen niet onbekend. We zochten soms naar vertalingen zoals de Sprinkhaan wat in het Engels Cricket is en Kever een Beatle.
Zij vonden de les heel erg leuk. Eén van de kinderen kwam zelfs na de les bij me op schoot zitten om een knuffel te geven. Zoooooooooo schattig!!