De vijver

De zon maakt alles lekker warm. Dus ook het water waarin de waterlelies groeien.

Ik vraag de kinderen of ze weten wat een Vijver is. Sommigen noemen direct de sloot en een enkeling heeft een vijver in de tuin. Dan vraag ik of ze weten wat er in een vijver leeft en dan krijg ik heel veel verhalen te horen. Over kikkers, vies water, een boot en allerlei rand verhalen over waar ze met hun ouders en opa en oma naartoe zijn geweest. Ik laat ze even lekker uitkletsen en stimuleer de stille kinderen om ook wat te vertellen en de kletsers daar naar te laten luisteren.

We doen de Waterlelie door op onze rug te gaan liggen. Onze handen

Zijn tegen elkaar aan en dan zetten we op onze buik met de vingers omhoog. Veel kinderen zetten de handen op hun maag dus dan zeg ik dat hun buik bij de knoop van hun broek zit en help ze de handen te verplaatsen.

Dan vertel ik dat de zon het water warm maakt en dan gaat de bloem groeien. We brengen onze handen heel langzaam omhoog totdat onze armen gesterkt zijn. Dan gaat de bloemknop open. We brengen onze vingers uit elkaar, handpalmen tegen elkaar. De bloem is open en laat zijn mooie kleur zien. De kinderen mogen vertellen welke kleur ze zijn. Dan gaat de zon weg en de bloem weer dicht.

In de vijver leeft een Kikker en die gaat soms op het blad van de waterlelie zitten en KWAAKT dan heel hard!!

We gaan zitten als een kikker en kwaken hard met onze mond zover mogelijk open. Dan gaan we springen, hoog en ver, en we kwaken daarbij.

Dan komt er een Ooievaar aanvliegen. Die eet graag kikkertjes! Dus... verstoppen we ons, als kikkers, onder het waterlelieblad. Iedereen gaat als een bolletje met zijn hoofd naar beneden zitten.

Ik vertel dan dat zij geen kikker meer zijn en omhoog mogen komen.

Ze mogen de Ooievaar zijn. Die staat op één been te kijken of hij kikkers ziet. We gaan voor de kast staan en zetten één been tegen de kast, achter ons. Onze armen zijn onze vleugels en die houden we langs ons lichaam naar beneden. Hij kijkt naar links en naar rechts of er kikkers zijn, hij wisselt van been en kijkt weer. Maar er zijn geen kikkers dus vliegt hij weg. We zetten onze voeten op de grond en slaan onze vleugels uit en vliegen weg.

We zijn geen Ooievaar meer maar worden weer de kikker die onder het blad zit. Heel voorzichtig doen we ons hoofd omhoog om te kijken of de ooievaar echt weg is. Dan gaan we weer op een blad zitten en kwaken en springen weer een keer.

De Vis zwemt ook in de vijver en die doen we met zijn tweeën. De één gaat liggen en de ander staat over de ander gebogen. Voorzichtig houden we onze handen onder de rug en tillen die een klein beetje omhoog. Zo is de buik een beetje bol en heb je een visje gemaakt van je vriendje.
Dan mag de ander gaan liggen en doet die hetzelfde.

Als afsluiting doen we bij elkaar het Weerbericht met de zon, regen en de wind op de rug.

Het verhaal wat ik lees gaat over Het Wens Visje uit het boekje Relax Kids.

De kinderen waren heel enthousiast over deze les!!

Ook in het gezin waar ik regelmatig op zaterdagochtend een uurtje les geef heb ik deze les gegeven en zij vonden het ook leuk om te doen. Daar zijn ook iets oudere kinderen en dan let ik iets meer op de afwerking van een oefening en wijs ze vaker op het gevoel wat het geeft.

De kinderen die kozen voor de waterlelie mandala mochten die uitknippen en in de vijver plakken. dat knippen voor 3 jarigen lastig is is goed te zien.

Dit meisje is bijna 4 jaar.

3 1/2 jaar en de ooievaar uitgeknipt!!

Bolletjes in de grond

De rups wil graag van de blaadjes eten.

Een bolletje in de grond maken we door op onze knieën te zitten met onze neus op de grond. Als het zonnetje de grond warm maakt gaat het bolletje open en komt de bloem omhoog. Ons hoofd komt omhoog, dan gaan we verder rechtop zitten, zetten één voet op de grond dan de andere voet en gaan langzaam staan. Dan steken we een arm in de lucht en houden de hand als een vuist. Dan de andere arm. De gekleurde blaadjes ( vingers ) gaan langzaam open. Ik vraag de kinderen dan welke kleur bloem ze zijn en dan waait de wind de bloemen heen en weer.
We worden weer kindjes en wiebelen even met onze armen en benen.

Als je een Mandala wil maken met zijn allen moeten we in een kringetje zitten. Ik laat het kaartje zien en de kinderen gaan gelijk zitten in een rondje. We houden elkaars handen vast en houden ze omhoog. We zijn de bloemen en waaien weer in de wind, dan gaan we met onze neus naar de tenen, de bloemen slapen. We wisselen dat een paar keer af.
Als we stoppen met een bloem te zijn wiebelen we weer even met onze benen en armen en gaan op ons eigen matje zitten.

Ik vertel dat er een rups is die van de blaadjes komt eten en wij gaan de rups nadoen( zie tekening boven aan het verhaal). Dit is een moeilijke oefening dus ik doe hem één keer voor en dan gaat iedereen liggen als een rups en kruipt door de ruimte. Wat vinden ze dit leuk om te doen zeg! Het kost me moeite om ze te laten stoppen maar als ik zeg dat we het weerbericht gaan doen dan zitten ze zo klaar om te beginnen.
We wrijven op elkaars rug, het zonnetje, dan tikken we zacht en harder, de regen, we blazen , de wind, en we wrijven weer, het zonnetje.

We eindigen met een verhaaltje terwijl iedereen héél stil op zijn matje ligt. Deze keer las ik "Sjaak en de Bonenstaak"uit het boekje Relax Kids.

 De mandala's werden heel mooi gekleurd!!!

De wilgenboog in de tuin is ook goed aan het groeien door het lekkere zonnetje en de regen.

Koningsdag 2016

Deze les hebben we gevierd met de koning van alle dieren, de Leeuw.
De vogel met de mooiste veren, de Pauw.
De grootste vis in de zee, de Walvis.
en de slimste vogel, de Uil.
Zo waren we even allemaal een koning, de mooiste, de grootste en de slimste. 

Oranje ballonnen hebben we in de lucht gegooid en geprobeerd weer op te vangen. Ook hielden we ze tussen onze voeten terwijl we op de grond lagen. Dan brachten we onze voeten achter ons hoofd en legden de ballon op de grond.
Met een ballon tussen je knieën lopen is best lastig maar heel erg leuk! Zeker als je ook nog probeert om te springen. Wat een plezier zeg!
Helaas was er een meisje die in paniek raakte toen ze de ballon tussen haar benen ging doen. Ze moest zo huilen! Uiteindelijk, na en slokje water, kon ze me vertellen dat ze bang was van de ballon. Ze heeft toen naast me gezeten en gekeken naar de andere kinderen. Daar kon ze wel om lachen.

Met hele dunne sjaaltjes hebben we gegooid in de lucht. Dan lijken het net wolken, zó mooi! Soms vingen we ze op op ons hoofd. Dat vond iedereen het aller leukste!

Als afsluiting las ik een verhaaltje van Jip en Janneke "Janneke is jarig".