De Pauw en de Ezel op de boerderij.

Op de kinderboerderij heb ik een Pauwenveer gekocht. Eens per jaar laten de pauwen hun veren los. Het is onvoorstelbaar wat een prachtige kleuren in de veer zitten. De kinderen zijn dan ook onder de indruk als ik ze de veer laat zien.

Vandaag gaan wij ook een Pauw zijn!!!

Afgelopen week hebben we een boerderij les gedaan. We gaan op de fiets en dat doen we in de yogales door op onze rug te gaan liggen met onze benen in de lucht. We gaan dan eerst hard trappen alsof we tegen de trappers aanduwen. Maar dan komt er een berg in de weg en gaan we langzaam trappen. Dat doen de kinderen héél erg goed!! Boven op de berg mogen we even uitrusten dus leggen we onze benen even neer. Als we zijn uitgerust gaan we weer héél hard fietsend de berg af!!

Daar beneden is de boerderij en we zien op het hek een Pauw zitten. Als wij ook een pauw willen zijn dan gaan we rechtop op ons matje staan, stampen even onze voeten zodat we goed staan. Onze armen zijn recht langs ons lichaam en dan gaan we héél langzaam onze armen omhoog doen tot onze handen opzij wijzen. Dit zijn onze veren! Dan gaan we op onze tenen staan en zeggen we: IK BEN DE MOOISTE!!" Dan zakken we weer op onze platte voeten en onze veren ( armen ) gaan naar beneden. Ik zie alle kinderen trots zijn als ze zeggen dat ze de mooiste zijn!! Prachtig! Hierna doen we het nog een keer.

Achter het hek staat een Ezel. Ik vertel dat wij ook een ezel gaan zijn en dat die ezel soms met zijn benen naar achter schopt.

Als ik het kaartje van de ezel laat zien dan staan alle kinderen al met hun benen in de lucht maar ik vraag ze eerst te gaan zitten op hun knieën en goed naar mij te luisteren. Want.... als je je armen niet goed recht houdt dan val je op je neus. Ik vraag de kinderen om hun armen als stokjes te maken die niet kunnen buigen. Dan zetten we onze handen op de grond, duwen onze billen omhoog met onze voeten en houden dan eerst één been in de lucht en dan het andere been. Als dat lukt en je kan goed je armen als stokjes houden dan mag je ook één voor één met je voeten in de lucht springen. Dat is een heel spektakel, zo mooi om te zien!

In de les bedanken we ook nog de zon die ons lekker warm maakt en we maken een regenboog van edel steentjes. Ik lees een verhaaltje voor over Jip en Janneke die een vogelnestje bekijken en we drinken limonade en kleuren een kleurplaat.

Ik ben ook op donderdag geweest om yogales te geven omdat er zoveel kindjes zijn die anders nooit yoga krijgen. Zij hebben er van genoten en ik ook dus dat gaan we vaker doen!

Er werd ook naar de regenboogkleuren gezocht!

Foto's van open dag bij Jip en Janneke 2014

Het was een hele gezellige dag op Jip en Janneke. Iedereen was welkom om bij ons te komen kijken. De kinderen konden cakejes versieren, schminken, spelen in de poppenhoek, op het terras met fietsen en autootje rijden, in onze grote tuin ravotten en natuurlijk EEN YOGALESJE VOLGEN!!

Deze foto is genomen door mijn dochter en bewerkt met glittertjes. Mijn kleindochters kwamen ook meedoen en wilden graag naast Oma zitten.

Heel veel ouders vonden het erg leuk om de les eens mee te maken. Kinderen vertellen vaak niet zo veel thuis over de les.

Er werd me veel gevraagd over het hoe en waarom van Yoga, zoals waarom yoga? Peuter gym is toch ook goed? Dat zal ik niet ontkennen. Wat ik bij Yoga probeer te leren is een stukje rust. Altijd komt er rust na inspanning. Als je dat in je leven meeneemt en niet de hele dag maar doordraaft dan heb je respect voor je eigen lijf. Eén lijf voor één leven.

Alle ouders konden zich daar goed in vinden.

Ik heb genoten van deze dag en hoop anderen te hebben geïnspireerd. En wie weet een ander dagverblijf op ideeën gebracht.

Stilte voor de storm.

De materialen die ik gebruik voor de les.

O.a. de kaartjes van Helen Purperhart.

Aan het einde van de les: De Surya Zon kleuren!!

Bolletjes in de grond.

Twee weken geleden ben ik begonnen met deze les bij een groep. Samen met de kinderen heb ik blauwe druifjes bolletjes geplant en die staan op de groep zodat de kinderen ze zien groeien. Eén bolletje heb ik achter gehouden. In de les laat ik dan het verschil zien tussen deze en die in de grond.

Bovenstaande tekening is gemaakt door 
Marijn van der Sman  
Zij heeft hem ook gemaakt als kleurplaat zodat ik de kinderen die aan het einde van de les kan geven.

In de les zijn wij de bolletjes. We gaan op onze knieën op de grond zitten en houden onze neus tussen onze knieën. Onze armen houden we om ons hoofd. Zo ligt een bolletje in de aarde te wachten tot het zonnetje gaat schijnen en er regen valt. Daar groeit een bolletje van.
Ik zeg dan: " je hoofdje komt langzaam omhoog, dan groei je verder en je lijfje komt omhoog, dan ga je op je knieën staan, je groeit nog verder en zet één voet op de grond, dan je andere voet, je gaat staan, één arm gaat omhoog maar je handje is een vuist, je andere arm gaat omhoog. Nu ben je een bloemetje zonder dat je de gekleurde blaadjes ziet. We gaan langzaam onze vingers één voor één omhoog steken en dat zijn de gekleurde blaadjes. De wind waait tegen de bloemen en zo deinen we heen en weer ".
Ik vraag de kinderen dan welke kleur bloem ze zijn. Heel vaak kijken ze naar hun kleren en noemen dan de kleur van hun shirt. Maar bij de meisjes wordt toch wel vaak roze en paars genoemd.
Dit is een onderdeel van de les waar we ook nog het weerbericht doen en tijdens de ontspanning lees ik een meditatieverhaaltje uit Relax Kids over Sjaak en de Bonenstaak.

De zon die nodig is om het bolletje te laten groeien.

Dit jongetje maakte eerst de blaadjes
rond voor hij het inkleurde!

De zon hoort erbij zei hij!

Het groen is gras en de Bonestaak!

Het bloemetje is gegroeid!

Hier ligt het bolletje nog te slapen.

Jip en Janneke naar de Olympische Spelen.

Zoals ik heb belooft, het verhaal wat ik heb voorgelezen tijdens de ontspanning. ( de kinderen liggen dan op hun matje en ik zeg dan dat ze met een sleuteltje hun mondje dicht mogen doen zodat ze niet kunnen praten)

Jip en Janneke naar de Olympische Spelen.

Jip en Janneke zijn er stil van.
Vader heeft verteld dat Jip en Janneke mee mogen naar de Olympische Spelen.
vader vertelde dat ze daar gingen kijken naar sport die je in de winter doet.
Ze hebben daar sneeuw en ijs voor nodig.
Jip en Janneke gingen op een dag, samen met vader en moeder, met een vliegtuig naar Rusland.
Jip en Janneke waren heel erg blij.
Ze mochten in het vliegtuig bij het raampje zitten.
Het vliegtuig vloog héél erg hoog door de wolken. En daar, boven de wolken, scheen de zon zó mooi! De hemel was prachtig blauw.

De piloot vertelde door de microfoon dat ze bijna gingen landen.
De piloot zei dat ze maar door het raampje moesten kijken want dan kon je de bergen zien met sneeuw.
Jip en Janneke zagen de mooie bergen met de schitterende witte sneeuw. Ze konden niet wachten om zelf met hun sleetje de berg af te gaan.

Jip zei: "Janneke ik voel in mijn buik dat het vliegtuig naar beneden gaat, net als in de lift". "Ja, zei Janneke, mijn buik kriebelt ervan".

Vader zei: "kom we gaan uit het vliegtuig".
Jip en Janneke huppelden aan de hand van vader en moeder.
"Gaan we nu sport kijken?"
Moeder vertelde dat ze naar het schaatsen gingen kijken. Daar zijn heel veel meisjes en jongen die héél hard kunnen schaatsen. Van Nederland zijn dat de jongen Sven en het meisje Ireen. Als zij gaan schaatsen dan gaan we héél hard juichen.

"Mogen we dan op de slee?". Ja hoor, zei vader, stap er maar op. En zo trok vader Jip en Janneke mee.
Bij de schaatsbaan stapten ze van de slee af en gingen naar binnen. Sven en Ireen hadden een mooi schaatspak aan met Oranje.

Een meneer zei: "Klaar voor de start"en schoot toen met een pistool in de lucht, PANG!!!!! En toen schaatsten ze héél hard weg.
Sven won van alle jongens en Ireen won van alle meisjes.
Ze kregen daarvoor een gouden medaille.

Jip en Janneke waren erg moe geworden dus gingen ze terug op de slee naar hun hotel waar ze een fijn bedje hadden.

Ook Sven en Ireen gingen lekker slapen.

Dan zeg ik de kinderen dat zij het sleuteltje weer mogen pakken om hun mondje open te doen zodat ze weer kunnen praten.

Dan vraag ik de kinderen altijd wat ze het leukste hebben gevonden van de les en er waren bij elke les wel een paar kinderen die zeiden dat ze het verhaal leuk vonden. Ze vertelden dan ook wat er zo leuk was. Bij voorbeeld het kijken uit het raampje naar de bergen.

Over 4 jaar weer!!!!