Wanneer ik met een les begin laat ik de kinderen altijd eerst vertellen. Vaak hebben ze het over de wondjes op hun been of arm. Bloed is spannend! Als ik dan zeg dat het wel weer overgaat dan hebben ze al weer snel wat anders te vertellen.
Vandaag was er een jongetje die vertelde dat ze afscheid gingen nemen van Oma en dan naar Schiphol. Het afscheid was alleen anders dan ik had bedacht want hij vertelde dat ze zoveel mogelijk naar het ziekenhuis waren geweest maar dat het niet de goede kant opging. Ze ging n.l. dood. Ik vroeg dus of hij daar verdrietig over was. Na even denken zei hij: " Soms ga je in het ziekenhuis dood maar je kan er ook beter worden". Toen vertelde hij er direct achteraan dat ze nog maar 5 nachtjes hoeven te slapen voor ze naar schiphol gaan.
Zo mooi zo'n verhaal! Het viel me op dat de andere kinderen er zo stil naar luisterden.
Een ander jongetje had de tijd gebruikt om zijn broek vol te poepen wat behoorlijk stonk. Ik verstoor de les liever niet voor verschonen, zelf had hij er helemaal geen last van, dus liet ik het maar.
Na de les vertelde ik het tegen de leiding die direct zei : " Die Yoga werkt zeg! "
Het blijkt dat hij heel moeilijk poept en er pijn van heeft. Nu had hij gepoept zonder problemen en tijdens de vorige Yoga les ook al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten