Een yogales volgen zonder mee te doen

 



Deze week gaf ik de les over het Eiland met een Strand op een ander Kinderdagverblijf. Een paar kinderen hadden al eerder meegedaan maar er was een meisje die er de eerste keer was en het maar eng vond. Ik vroeg haar of ze het eng vond en toen knikte ze met haar duim in haar mond. Ik vertelde wat de bedoeling was, je schoenen en sokken uit en dan mag je op een matje gaan zitten. Dan geef ik een lekker aromageurtje op je hand om te ruiken. Toen zei ik dat ze dat ook mocht doen maar dat ze ook mocht kijken. Ze bleef staan, met haar schoenen aan, achter haar matje met haar duim in haar mond.
Tijdens de les heb ik haar er steeds bij betrokken door haar naam te noemen en bij de uitleg van de dieren haar ook aangekeken maar ze bleef staan.
Aan het einde van de les vraag ik de kinderen altijd wat ze het leukste van de les vonden. Haar vroeg ik het als laatste en zij zei dat ze de Aap het leukst vond. Ik voelde me heel blij nadat zij antwoord had gegeven en toen ik zei dat die zo goed op zijn borst kon trommelen deed ze het voor. Zo fijn om te zien dat ze alles goed had meegekregen. Toen we kleurplaten gingen uitzoeken kwam ze helemaal los en ging de Aap heel mooi kleuren en aan mij vroeg ze of ze naast me mocht zitten.

Mijn motto voor de Yoga lessen is Vertrouwen, Aandacht en Rust! Dit blijkt wel uit deze les.