Julia, een leidster, vroeg of zij mee mocht doen met de les. Natuurlijk vind ik dat erg leuk want dan kan ze met de kinderen meepraten, later op de dag, als ik naar huis ben. Ook kan ze ouders wat meer vertellen als die erom vragen.
Wanneer de les begint noem ik alle namen van de kinderen op die meedoen en vertel dus vandaag ook dat Julia meedoet maar wel als kindje en niet als juf. De kinderen nemen dat aan en reageren dan ook alsof Julia een kindje is. Dat wil zeggen dat ze niet vragen om hulp van Julia.
In de ochtend was de fotograaf geweest en dat betekent héél veel drukte want dan zijn alle kinderen en leiding op het KDV die normaal over de week verdeeld zijn. De Yogakinderen vertelden dan ook van alles over de fotograaf toen ik binnenkwam. Ik ben dan ook de les begonnen door de kinderen te vragen om te gaan liggen en te luisteren naar de muziek ( Mantra's). Toen heb ik de verteld dat ik wist dat de fotograaf was geweest en wat die had gedaan en waar. Toen zei ik dat we nu Yoga gingen doen. Zo waren ze niet meer bezig met de ochtend maar met wat er NU ging gebeuren.
De les gaat over de Boerderij en daar gaan we naartoe fietsen. De kinderen liggen op de rug met de benen in de lucht en dan gaan we héél hard trappen. Maar.... dan komen we een berg tegen en dan kun je niet meer zo hard trappen dus we gaan langzaam trappen tot we boven op de berg zijn. Daar houden we even onze benen stil en dan..... gaan we héél hard de berg af. Onderaan de berg is de boerderij. Daar staat een hek. We gaan staan en zetten onze fiets tegen het hek. En.. wat zien we daar? Op het hek zit een Pauw. Ik laat een foto zien van een mooie Pauw met zijn blauwe veren. Dan zeggen verschillende kinderen dat zij ook een keer een pauw hebben gezien met opa en oma of met papa en mama. Ik vertel dat een Pauw zichzelf heel mooi vindt en dat wij onszelf ook mooi mogen vinden. Op het kaartje, uit de serie van Helen Purperhart , van de Pauw laat ik zien hoe we dat doen. We gaan rechtop staan met onze handen langs onze zij. Dan gaan we langzaam onze armen opzij omhoog brengen ( onze veren ) en gaan op onze tenen staan. Dan zeggen we: "Ik ben de mooiste "!!!! We zakken weer langzaam op onze platte voeten en onze armen ( veren) gaan weer naar beneden. Dit herhalen we nog een keer en dan zie je de kinderen stralen. Dit is duidelijk een oefening voor het zelfvertrouwen.
Dan vertel ik dat er op de boerderij ook een Konijn woont in een hokje maar die wil heel graag buiten springen. De kinderen zitten op hun matje en dat is hun hokje. Ze kunnen er niet uit. Maar ik zal hun deurtje opendoen dus ga ik naar elk matje en doe net alsof ik een deurtje van hun matje opendoe en dan mogen ze springen door het lokaal. Eerst met hun handjes naar voren en dan met de voetjes naar voren. Daar moeten sommigen even over nadenken maar als ik steeds zeg: "eerst met je handen dan met je voeten" dan lukt het iedereen. Hier wordt iedereen heel blij van. Ze huppen door het lokaal. Dan zeg ik dat ze weer in hun hokje mogen. Eén kindje zei: "Ik doe zelf het deurtje wel even dicht" Heerlijk dat meegaan in de fantasie maar om het af te sluiten zeg ik dat ze nu geen konijntje mee zijn en hun matje geen hokje meer is.
Op de boerderij zijn ook nog een Paard en een Poes. Als afsluiting, liggend op de matjes, lees ik het verhaal "DE KOE" van Roald Dahl. Een koe die vleugels krijgt en dan heel hoog kan vliegen.
Aan tafel krijgen de kinderen een glaasje limo en een kleurplaat en dan kletsen we nog even na over de les en over de kleuren die iedereen gebruikt. Eén jongetje wil graag het kaartje van de Pauw erbij zodat hij de juiste kleuren kan gebruiken.
Weer een les waarin veel aan bod kwam en die de kinderen héél erg leuk vonden. Julia werd weer juf na de afsluiting en hielp mee met limo inschenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten